ชาวอเมริกันผิวสีสามารถหลบหนีกฎหมายของจิม โครว์ได้ชั่วคราวที่รีสอร์ทพักร้อนช่วงแรกๆ ที่ให้บริการเฉพาะพวกเขาเท่านั้น
เมือง Idlewild รัฐมิชิแกนเคยเป็นที่รู้จักในนาม “The Black Eden” ซึ่งเป็นรีสอร์ทที่นักเขียน นักธุรกิจ แพทย์ และผู้ให้ความบันเทิงผิวสีต่างใช้เวลาช่วงฤดูร้อนในประเทศที่มีการแบ่งแยกทางเชื้อชาติ ในวันแรก ๆ คุณสามารถเรียกใช้ WEB Du Bois; ในปีต่อๆ มา คุณสามารถชมการแสดงของ Aretha Franklin แต่มันไม่ใช่จุดเดียว แม้กระทั่งก่อนที่หนังสือสีเขียวของผู้ขับขี่รถยนต์ชาวนิโกร จะ ออกมาในปี 2479 รีสอร์ทได้เปิดขึ้นทั่วประเทศเพื่อรองรับนักท่องเที่ยวผิวดำ
เริ่มตั้งแต่ปลายศตวรรษที่ 19 กฎหมายของจิม โครว์ในภาคใต้ได้ป้องกันไม่ให้ชาวอเมริกันผิวสีใช้ที่พักและบริการแบบเดียวกับคนผิวขาว แม้ว่าทางเหนือจะไม่มีกฎหมายชุดเดียวกัน แต่คนผิวดำก็ยังไม่ได้รับการต้อนรับที่ชายหาด โรงแรม และสิ่งอำนวยความสะดวกอื่นๆ มากมายที่นั่น ดังนั้นรีสอร์ทที่รองรับนักท่องเที่ยวผิวดำโดยเฉพาะจึงโผล่ขึ้นมาทั้งทางเหนือและใต้
“คนผิวสีที่ทำธุรกิจมักจะแสวงหาโอกาสที่จะใช้ประโยชน์จากสิ่งที่บางครั้งเรียกว่า ‘ตลาดกำบัง’” ไมรา ยัง อาร์มสเตด ศาสตราจารย์ด้านประวัติศาสตร์ที่วิทยาลัยบาร์ดกล่าว “ด้วยจิม โครว์ ตอนนี้มีตลาดสำหรับนักเดินทางที่ถูกสร้างขึ้น ดังนั้นมันจึงสมเหตุสมผลที่สิ่งเหล่านี้จะแพร่ขยายออกไป”
รีสอร์ทเหล่านี้เป็นสวรรค์สำหรับนักท่องเที่ยวผิวสี ซึ่งไม่สามารถเข้าพักอย่างปลอดภัยในที่พักหลายแห่งสำหรับนักเดินทางผิวขาวที่กระจายตัวอยู่ทั่วประเทศ “ในช่วงปลายปี 1943 หลังจากทำการสำรวจอย่างไม่เป็นทางการของสถานที่ท่องเที่ยวทางตะวันออกเฉียงเหนือ 105 แห่ง นักข่าวผิวสี จอร์จ เอส. ชุยเลอร์ บ่นว่า ‘ครอบครัวผิวสีจำนวนมากได้เดินทางไปทั่วประเทศสหรัฐอเมริกาโดยไม่สามารถที่พักค้างคืนในค่ายท่องเที่ยวหรือโรงแรมแห่งเดียวได้ ,’” Armstead เขียนไว้ในThe Journal of Decorative and Propaganda Arts
เมืองตากอากาศที่โดดเด่นที่สุดแห่งหนึ่งคือหาดไฮแลนด์ในรัฐแมริแลนด์ Charles และ Laura Douglass ก่อตั้งเมืองขึ้นในปี 1893 โดยเดิมตั้งชื่อว่า Arundel-on-the-Bay ชาร์ลส์เป็นบุตรชายของเฟรเดอริก ดักลาสและทหารผ่านศึกในสงครามกลางเมืองที่ซื้อที่ดินไฮแลนด์หลังจากที่รีสอร์ตแห่งอื่นในแมริแลนด์ปฏิเสธไม่ให้เข้า ในปี พ.ศ. 2465 ไฮแลนด์กลายเป็นเมืองสีดำแห่งแรกที่จัดตั้งขึ้นในรัฐ
ภาพจากหาดไฮแลนด์ประมาณปี 1900 แสดงให้เห็นว่าผู้มาเยี่ยมชมกำลังอาบน้ำและเล่นโครเก้ ซึ่งเป็นเกมที่คนชั้นสูงต่างพากันคลั่งไคล้ในตอนนั้น “คุณมักจะมีกลุ่มประชากรผิวดำกลุ่มเล็กๆ ที่เป็นชนชั้นกลาง ชนชั้นกลางตอนบน หรือชนชั้นนายทุนผิวดำ และพวกเขาสะท้อนรสนิยมและความชอบของคนผิวขาวอย่างดีที่สุดเท่าที่จะทำได้” อาร์มสเตดกล่าว
ทางตอนใต้ เศรษฐีผิวดำของฟลอริดาสร้างบ้านที่หาดอเมริกันในแจ็กสันวิลล์ เมื่อเปิดทำการในปี 1936 ชายหาดแห่งนี้เป็นชายหาดแห่งเดียวในฟลอริดาที่มีที่พักค้างคืนที่ปลอดภัยสำหรับผู้พักร้อนผิวสี ในทำนองเดียวกันกับ Idlewild American Beach ก็ดึงดูดผู้ให้ความบันเทิงที่มีชื่อเสียงเช่น Duke Ellington และ Ray Charles
ครอบครัวคนผิวสีทุกคนไม่สามารถจ่ายค่าทัศนศึกษาดังกล่าวได้ แต่สำหรับผู้ที่ทำได้ ไฮแลนด์และอเมริกันบีชเป็นทางเลือกที่สำคัญสำหรับชายหาดสีขาวที่ชาวอเมริกันผิวสีให้การสนับสนุนด้วยภาษีแต่ไม่สามารถเพลิดเพลินได้ ระหว่างการเคลื่อนไหวเพื่อสิทธิพลเมือง นักเคลื่อนไหวผิวดำจัดงาน“ลุย”ที่ชายหาดสีขาวเพื่อประท้วงการแบ่งแยกทางเชื้อชาติ คล้ายกับการนั่งโต๊ะรับประทานอาหารกลางวันที่มีชื่อเสียง
รีสอร์ทสำคัญอีกแห่งคือIdlewildใน Lake County รัฐมิชิแกน ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2455 โดยเป็นสถานที่ยอดนิยมสำหรับคนผิวดำชาวอเมริกัน เช่นดร. แดเนียล เฮล วิลเลียมส์ผู้ก่อตั้งโรงพยาบาลโพรวิเดนท์ในชิคาโก ทนายความViolette Neatley Andersonหญิงผิวสีคนแรกที่เข้ารับการฝึกต่อหน้าศาลสูงสหรัฐ และมหาเศรษฐีMadam CJ Walkerนักธุรกิจหญิงในวงการความงาม ครอบครัวต่างขี่ม้า เล่นโรลเลอร์สเกต และว่ายน้ำในทะเลสาบในช่วงกลางวัน และในตอนกลางคืนได้ฟังการแสดงดนตรีอย่าง Louis Armstrong, Aretha Franklin และอนาคตTouched by Angel star Della Reese
WEB Du Bois เป็นแฟนตัวยงของ Idlewild ด้วย ในปี ค.ศ. 1921 เขาเขียนว่า : “เพื่อความงามทางกายอย่างแท้จริง—สำหรับเงาของน้ำและอากาศสีทอง, สำหรับต้นไม้และดอกไม้อันสูงส่ง, สำหรับแม่น้ำที่ส่องแสงและเสียงเพลงของนกและที่ต่ำ, เสียงกระซิบของดวงอาทิตย์, ดวงจันทร์และดวงดาว; มันเป็นเส้นทางที่สวยงามที่สุดที่ฉันเคยเห็นมายี่สิบปีแล้ว”
นอกจากรีสอร์ตที่แยกออกไปแล้ว คนอเมริกันผิวสียังสร้างสถานที่พักผ่อนสำหรับตัวเองซึ่งส่วนใหญ่รองรับกลุ่มคนผิวขาว เช่น เกาะ Martha’s Vineyard ในแมสซาชูเซตส์และนิวพอร์ต โรดไอแลนด์
“ที่ Martha’s Vineyard คุณมีส่วนที่เรียกว่า Oak Bluffs ซึ่งปัจจุบันยังคงเป็นจุดพักผ่อนของคนผิวดำชั้นกลางอยู่มาก” อาร์มสเตดกล่าว ในนิวพอร์ต คนอเมริกันผิวสีที่โดดเด่นได้พักร้อนที่ซาราโตกาสปริงส์ สถานที่เหล่านี้มีการผสมผสานทางเชื้อชาติมากขึ้นหลังจากทศวรรษที่ 1960 และยังคงเป็นจุดหมายปลายทางยอดนิยมสำหรับนักท่องเที่ยวในปัจจุบัน
สถานที่พักผ่อนอื่นๆ เช่น Idlewild และ Highland Beach ได้หายไปเนื่องจากนักท่องเที่ยวกลุ่มคนผิวสีและคนผิวสีชั้นกลางเลือกใช้รีสอร์ทอื่น ๆ ที่มีให้บริการอยู่ในขณะนี้ วันนี้ ผู้อยู่อาศัยในทั้งสอง พื้นที่หวังว่าพวกเขาสามารถกลับมาเป็นสถานที่พักผ่อนได้อีกครั้งโดยเน้นย้ำถึงความสำคัญทางประวัติศาสตร์ของพื้นที่
