สิ่งที่ภาพยนตร์ซันแดนซ์เปิดเผยเกี่ยวกับ “คนดี” ที่ขี้โมโห
Cat Person — ภาพยนตร์ที่ดัดแปลงจากเรื่องสั้นของชาวนิวยอร์กที่ครองฟีด Twitter ของคุณในเดือนธันวาคม 2017 — เริ่มต้นด้วยประโยคที่คุ้นเคยในปัจจุบันของคำพูดของ Margaret Atwood: “ผู้ชายกลัวว่าผู้หญิงจะหัวเราะเยาะพวกเขา” on ข้อความหน้าจอ “ผู้หญิงกลัวว่าผู้ชายจะฆ่าพวกเขา”
ฝูงชนหัวเราะอย่างประหม่าเมื่อคำพูดดังกล่าวปรากฏใน รอบปฐมทัศน์ของ Cat Person ’s Sundance เป็นบทวิจารณ์ที่ชัดเจนสำหรับภาพยนตร์เรื่องนี้ ซึ่งเล่าถึงความสัมพันธ์ที่ถึงวาระของมาร์กอต (เอมิเลีย โจนส์) วัย 20 ปี และชายร่างสูงใหญ่ที่ชื่อโรเบิร์ต (นิโคลัส เบราน์) พวกเขาพบกันที่โรงภาพยนตร์ที่เธอทำงานอยู่หลังเคาน์เตอร์สัมปทาน พวกเขามีความสัมพันธ์ทางข้อความที่น่าตื่นเต้นและน่าตื่นเต้น ตามมาด้วยความสัมพันธ์แบบตัวเป็นๆ ที่ดูเป็นประกายน้อยกว่ามาก จากนั้นทุกอย่างก็จบลง
หนังดี ถึงมันจะไม่ใช่ ผู้กำกับ Susanna Fogel ถ่ายทอดเรื่องราวภายในของ Margot ลงในสื่อภาพอย่างช่ำชองโดยเพิ่มตัวละครรอง (เช่น เพื่อนซี้ Taylor ซึ่งแสดงโดย Geraldine Viswanathan ที่ยอดเยี่ยมเสมอ) ปรับใช้ลำดับความฝันอย่างชาญฉลาด และแสดงประสบการณ์ที่ดิ้นไปมาของ Margot ด้วยความแม่นยำของอวัยวะภายใน แต่มีการแสดงที่สามซึ่งทำลายความกำกวมของเรื่องราวต้นฉบับ ในเรื่องสั้น เรามีคำถามมากมายเกี่ยวกับวิธีที่คุณจะทำเมื่อสิ้นสุดความสัมพันธ์ดังกล่าว แต่ภาพยนตร์เรื่องนี้พยายามผูกปมที่หลวมๆ ไว้ และผลที่ออกมาก็ชวนหัวเสีย
ถึงกระนั้นฉันก็สนุกกับมันมาก และการถอดความของ Atwood ก็ยังคงปั่นป่วนอยู่ในความคิดของฉัน เพราะฉันเริ่มลอกเลียนหนังเรื่องอื่นๆ ที่ฉันเพิ่งดูที่ Sundance ที่อาจอ้างสิทธิ์ในภาพยนตร์เรื่องนี้เช่นกัน มี “คนดี” ประเภทหนึ่งที่จะเดือดดาลเป็นไฟเมื่ออัตตาของเขาถูกบอบช้ำ — เมื่อเขาสงสัยว่าผู้หญิงกำลังหัวเราะเยาะเขา — และทำให้เขาเป็นที่จดจำบนหน้าจอในผู้ชายที่ไม่ชอบความเสี่ยง ขับเคลื่อนฮอลลีวูดดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้เสมอไป ซันแดนซ์นี้พิสูจน์ได้
ยกตัวอย่างเช่น ในCat Person มาร์กอทพบว่าตัวเองหมดหวังที่จะไม่แสดงออกถึงความเกลียดชังของตัวเองที่มีต่อการมีเซ็กส์กับโรเบิร์ต และบอกตัวเองว่าการผ่านมันไปได้ง่ายกว่า เขาตัวใหญ่กว่าเธอ และเธอกังวลตลอดว่าจะทำให้ตัวเองตกอยู่ในอันตราย แต่ในห้องนอนของเขา เธอไม่กลัวอีกต่อไปว่าโรเบิร์ต ซึ่งส่วนใหญ่ยังคงเป็นคนแปลกหน้า เป็นฆาตกรต่อเนื่องที่คลุ้มคลั่งที่ล่อลวงเธอเข้าสู่กับดัก เธอแค่กังวลว่าเขาจะตอบสนองอย่างไรหากรู้สึกน้อยใจ และทำบางอย่างที่เธอเสียใจเพราะเรื่องนั้น
ความรู้สึกของ Margot เข้ากันได้ดีกับFair Play ซึ่งเป็นภาพยนตร์ที่โด่งดังที่สุดของเทศกาลอีกเรื่อง ละครเกี่ยวกับความสัมพันธ์ที่ได้รับแรงบันดาลใจจากเค้าโครงของหนังระทึกขวัญแนวอีโรติก แนวย้อนยุค (Netflix หยิบหนังเรื่องนี้ขึ้นมาด้วยเงิน 20 ล้านเหรียญ ดังนั้นคุณจะได้ดูเร็วๆ นี้) คราวนี้คู่รักที่อยู่ตรงกลาง เอมิลีและลุค (ฟีบี ไดนีเวอร์และอัลเดน เออเรนไรช์) เป็นดาราการเงินระดับสูงที่กำลังเติบโต ต้องปิดบังความสัมพันธ์ในที่ทำงาน แต่เมื่อเธอได้รับการเลื่อนตำแหน่งเหนือเขา สิ่งต่างๆ ก็เปลี่ยนไป
Fair Playนั้นกัดกร่อนและทำให้ติดใจ แต่ส่วนใหญ่เป็นหนังประเภทที่ทำให้คุณสะดุ้งเมื่อได้รับการยอมรับ — หรือในกรณีใด ๆ หากคุณเคยทำให้ตัวเองตัวเล็กลงเพื่อหลีกเลี่ยงความโกรธของผู้ชายที่ไม่ปลอดภัย ลุคดูเหมือนเป็นแฟนที่สนับสนุนได้ดีที่สุดจนกระทั่งเขาสัมผัสได้ว่าคนอื่นกำลังหัวเราะเยาะเขา ชีวิตที่เขาเชื่อมั่นอย่างยิ่งยวดว่าเขาสมควรเป็นผู้นำกำลังใกล้จะล่มสลาย และเอมิลีผู้ชื่นชอบเขาอาจมองเขาผ่าน เลนส์ที่แตกต่างกัน
สิ่งที่ทำให้โล่งใจอย่างมากในFair PlayและในCat Personสำหรับเรื่องนั้นก็คือ สำหรับผู้ชายเหล่านี้ คนประเภทที่ภูมิใจในตัวเองเป็น “คนดี” ผู้หญิงที่พวกเขาคบด้วยไม่ใช่ปัญหา ผู้หญิงเหล่านี้ช่วยเหลือและสนับสนุนมากกว่าความสะดวกสบายของตนเอง ผู้ชายเหล่านี้เชื่อว่าพวกเขาสมควรได้รับบางสิ่งบางอย่าง (ผู้หญิง งาน ความเคารพในแบบเฉพาะเจาะจง) สำหรับการมีอยู่ เมื่อพวกเขาได้รับสิ่งที่ตรงกันข้ามพวกเขาก็เข้าสู่ความรุนแรงทางวาจาและทางร่างกาย
บางทีคุณอาจไม่เคยพบเจอสิ่งนี้มาก่อน บางทีคุณอาจไม่เคยสัมผัสโดยตรง แต่ฉันมั่นใจว่าคนที่คุณรักมี ฉันรู้ว่าฉันมี สิ่งที่ภาพยนตร์ทั้งสองเรื่องสามารถทำได้และสิ่งที่ยากจะทำได้ในสื่ออื่นๆ คือให้ผู้ชมอยู่ในพื้นที่ทางจิตใจของผู้หญิงที่พบว่าตัวเองกลัวหรือแม้แต่เพียงแค่กังวลว่าความมั่นใจที่สมเหตุสมผลและความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองจะคุกคาม มนุษย์และจะมีผลตามมา
สิ่งสำคัญคือ ภาพยนตร์ทั้งสองเรื่องไม่ได้เกี่ยวกับตัวละครแต่ละตัวมากกว่าโลกรอบตัวพวกเขา เป็นโลกที่บ่มเพาะผู้ชายอย่างลุคและโรเบิร์ต ให้คำสัญญาที่ไม่สามารถบรรลุผลได้ จากนั้นจึงให้สิทธิ์แก่พวกเขาโดยปริยายที่จะเลิกราเมื่อไม่ได้สิ่งที่ต้องการ นั่นเป็นเหตุผลที่พวกเขารู้สึกเป็นส่วนหนึ่งกับJusticeซึ่งเป็นสารคดีโดย Doug Liman เกี่ยวกับข้อกล่าวหาต่อ Brett Kavanaugh ซึ่งเป็นผู้พิพากษาศาลฎีกาในปัจจุบัน และสิ่งที่ผู้หญิงที่กล่าวหาเขาต้องอดทนขณะที่พวกเขานำเรื่องราวของพวกเขาไปสู่สายตาสาธารณะ
กระบวนการยุติธรรมมุ่งประเด็นไปที่เดโบราห์ รามิเรซเป็นส่วนใหญ่ ผู้ซึ่งอ้างว่าเธอตกเป็นประเด็นของการคุกคามอย่างวิตถารโดยคาวานอห์ในขณะที่เป็นนักศึกษาที่มหาวิทยาลัยเยล มีการบอกเล่าเรื่องราวของรามิเรซแต่สำหรับภาพยนตร์เรื่องนี้ เธอได้ทบทวนเรื่องราวอีกครั้งและพูดถึงผลที่ตามมาของการกล่าวหา ตัดรวมกับคำให้การของรัฐสภาของการพิจารณาคดีของ Christine Blasey Ford และ Kavanaugh ก่อนการยืนยันของเขา มันเป็นหนังที่ค่อนข้างโหดร้ายน่าดู
เว็บไฮโล ไทย อันดับ หนึ่ง, ทดลองเล่นไฮโล, ไฮโล พื้นบ้าน ได้ เงิน จริง
